Dag 77. Saterdag 5 April
Ons is reeds vroeg op, ry vandag 176 km Punda Maria toe. Dit voel anders as ons afslaan, die ry deur die wildtuin en nie vakansie hou nie. Maar ons is op toer en is nie hier om vakansie te hou nie, ry net deur, sus ek myself.
Ons is voor sewe in die pad en stop eers op Shingwedzi om ietsie te ete te kry. Ons het al heelwat hier gekamp en in huisies gebly die tyd toe ons in Venda gebly het. Selfs baie tot hier gery vir ʼn daguitstappie, gebrunch en weer terug Venda toe. Dit was wonderlike jare.
Die vetkoek en maalvleis wat ons by die kiosk koop smaak lekker. Hulle is klein maar die tweede een stil die honger as ons dit saam met ʼn koppie koffie geniet.
Die mopanies hier bo staan ruig en die diere is skaars. Dit kan ook die “bose kringloop van die wildtuin” wees soos ek dit noem. Hoe minder diere jy sien hoe vinniger ry jy en hoe vinniger jy ry hoe minder diere sien jy en later jaag jy so jy sien niks!.
Dis na twaalf as ons by Punda inboek. Dis die enigste kamp in die Wildtuin waar ons nog nie geslaap het. Het altyd hier ingekom en na Shingwedzi gery, baie male, maar nooit hier oornag nie. Ons is verbaas oor die grootte van die kampterrein en die netheid, gedink dis ʼn klein kampie. Die lekker plekke langs die draad is almal gevat en ons soek ʼn koelteboom om die een nag te slaap. Hier is ook ʼn baie lekker uitkykpunt op pale gebou wat oor die dammetjie hier voor ons uitkyk. Dis nog effe bewolk en die opslaan gaan vinnig, net die nodigste want môre ry ons weer.
Die middag besluit ons om net die S99 sirkelroete van 22 km te ry. Ons sien baie Njalas, ook ʼn paar makoeloe Njala bulle en heelwat koedoes, rooibokke en olifante.
Terug by die kamp sit ons vir ʼn rukkie op die uitkykpunt en besigtig die diere en voëls wat kom water drink laatmiddag. Dis ʼn rustige atmosfeer. Ek is nou spyt ons het nie daardie jare meer hier oorgeslaap nie, ek hou van die kamp.
Dis ons laaste aand in die wildtuin en gelukkig het ek onthou om die steaks vroegmiddag uit te haal om te ontvries. Om die kampvuur gesels ek en Moeksie oor die besoek aan die wildtuin. Dit was ʼn ander ervaring om van onder tot hier bo te ry, nie vakansie kom hou nie. Ons was gelukkig en het baie diere gesien wat goeie kodak moments gebied het maar nie gelukkig genoeg gewees om die Groot 5 op dieselfde dag te sien soos ons gewoonlik doen nie. Die gelukkigste wat ons nog was was ʼn paar jaar gelede was toe ons drie keer die Groot 5 op dieselfde dag gesien het, verskillende diere en nie dieselfde oor en oor nie. Ons het net buffels gekort om die Groot 5 vier maal te kon beleef. Mense kyk ons ongelowig aan as ons hulle vertel dat ons gewoonlik die Groot 5 op dieselfde dag sien gedurende ons vakansies in die wildtuin, wat nog te sê om hulle drie keer te kan sien op dieselfde dag, verskillende diere. Ons ry gewoonlik BAIE as ons hier kom, glo ons moet die diere gaan soek, hulle kom jou nie soek nie. Moet erken die kinders is gewoonlik saam en hulle sien ʼn leeu agter die bos, veral seun Riaan het ʼn skerp oog.
Ons het al ver gevorder met ons toer en behoort nie meer te lank op die pad te wees nie. Die steak en braaibroodjies proe anders vanaand, dalk die verlange na die kinders en die gemis van Anton en Magda wat die smaakkliere verstop.
Vanaand gaan ons vroeg inkruip.
