Dag 14. Saterdag 1 Februarie
Dis net 121 km na Augrabies en ons beweeg eers laat, immers is die waentjies klaar reg en kan net gehak word. Na ons onsself reinig, geniet ons ʼn koppie koffie in die sprokiestuin, gevolg deur ons vars vrugte, papaja en jogurt. Die vrou kom wys ons die sultanas wat sy verkoop en na ʼn proeseltjie besluit ons om ʼn paar pakkies te koop. Hierdie is mos sultana en rosyntjie wêreld, hierdie kontrei langs die Oranjerivier.
Die besluit is om aankope te gaan doen by die Kalahari Mall en van daar af verder te ry. Dis net voor elf toe ons in die pad val. In Keimoes praat ons van nog vleis koop en my oog vang die bordjie, die naam wat die vrou by die gastehuis vir ons genoem het, Keimoes slaghuis. Dis maandeinde en Saterdag, die dorp loop oor en dit voel of die hele kontrei hier is om te kom koop. Ek bly by die voertuie en die res gaan doen die aankope. Dit voel later soos ʼn uur maar Moeksie bly weg.
Einde ten laaste kom hulle uit met ʼn verskeidenheid van vleise wat die vrou in die slaghuis aanbeveel het, sosaties, tjops, wors, flip-se-rib en oortjies, ja oortjies, sal later vertel.Die Pienk padstal net voor Keimoes is ʼn MOET, hier stop jy en jy moet nie te haastig wees nie, want jy verwonder jou aan al die “kaggelkakkies” (allerlei klein, ou- en nuwe artikeltjies) wat die plek karakter gee, veral die rooskwarts wat die grond bedek en die honderde nommerplate teen die muur in die binnehof. Hier is genoeg om die kameras aanhoudend te laat kliek.
Ons kom net na een by Augrabies waterval aan, boek in vir twee nagte en gaan soek koeltebome, want dis lekker warm. Dis al met die kamp opslaanslag dat die blou-ape lastig raak, maar vir nie te lank nie, want ek het al geleer, ek kamp NOOIT sonder my kettie nie. ʼn Aap en bobbejaan skrik vir min dinge, het al gesien hoe die apies met ʼn rubberslang speel as hulle hom eers gewoond geraak het, maar ʼn kettie, span sy rek en almal maak gat-skoon (vir so 5 minute, dan kom try hulle jou weer). Moeksie gebruik die luuksheid van die wasmasjien om op te vang met die wasgoed, na ons middag-snack, worsies, tamaties, kaas, broodjies en konfyt. Die kamp is leeg en die koeltebome waaronder ons kamp gee ʼn effe lafenis. Die middag spandeer ons rustig in en om die swembad en onder die koeltebome, aan hierdie luilekker lewe kan ek gewoond raak.
Ons stap laatmiddag met die paadjies tot by die waterval. Hy is maar redelik leeg, maar dit bly mooi. Was bevoorreg om hom in vloed ook al te kon beleef, wat ʼn gesig was dit nie.
Gewapen met kameras in hand gaan sit ons op die rotse en wag vir die skildery om te ontvou. Dis ʼn besonderse sonsondergang met ʼn wolkbank wat ekstra kleur aan die lug gee. So volmaak en ek kan nie ophou afneem nie, want elke minuut verander die prentjie. Nog ʼn onvergeetlike dag word afgesluit.
Die aand braai ons hoendersosaties en braaibroodjies met oortjies as voorgereg. Die oortjies is dungesnyde kortrib wat in ʼn spesiale marinade verpak is, jy braai hom soos rashers, smul lekker !! Ons moes meer hiervan gekoop het, beaam almal. Ons gebruik die luuksheid van die storte en sit tot laatnag om die kampvuur en kuier, soos net ou vriende kan.
Weer terug in beskawing?