Anton en Magda staan met oop arms as ons daar aankom, BAIE bly ons is veilig terug. Dadelik begin hulle vertel van die KAAP VAN STORMS wat hulle die afgelope twee aande moes trotseer. Dit was erg, so erg dat hulle op ʼn stadium daaraan gedink het om my tent af te slaan, maar het net kort-kort kom loer of alles nog staan en niks deur die stormwind geskeur is nie. Die wind het die reën by hulle tent ingewaai en hulle matras het nat geword, soveel so dat hulle dit op ʼn stadium sterk oorweeg het om by ʼn gastehuis te gaan inboek en te wag tot die storm oor is. Gelukkig, soos ek al genoem het, ek slaan ALTYD op vir wind en reën en het ek gelukkig geen skade gekry nie, nogtans dankbaar dat hulle ʼn ogie kon hou.