Die middagslapie was soet. Ons mis vir Anton en Magda en hulle name word gereeld geopper. Ook die kinders se name is gereeld op ons lippe. Dis ʼn snaakse ding, die Sondagmiddag gevoel. Jy is stil en dink aan mense uit die verlede en daar is ʼn verlange wat wil opvlam. Jy wens al jou kinders en vriende kan nou hier wees om die tyd met jou te deel. Jy voel alleen al is daar mense rondom jou, hulle is vreemdelinge. As kind het ek nogal redelik ergere Sondag blues gekry, diè vreemde gevoel.